ئۈچىنچى بۆلۈم •••• 73-كۈي •••• خاتالاشقىنىنى تونۇپ يېتىش
73
ئاساف يازغان كۈي: ــ
 
دەرۋەقە خۇدا ئىسرائىلغا،
قەلبى ساپ بولغانلارغا مېھرىباندۇر؛
‏2 لېكىن ئۆزۈم بولسام، پۇتلىشىپ يىقىلىپ چۈشۈشكە تاسلا قالدىم؛
ئاياغلىرىم تېيىلىپ كەتكىلى قىل قالدى؛
‏3 چۈنكى رەزىللەرنىڭ روناق تاپقانلىقىنى كۆرۈپ،
ھاكاۋۇرلارغا ھەسەت قىلدىم؛   
‏4 چۈنكى ئۇلار ئۆلۈمىدە ئازابلار تارتمايدۇ،
ئەكسىچە تېنى مەزمۇت ۋە ساغلام تۇرىدۇ.   
‏5 ئۇلار ئىنسانغا خاس جاپانى كۆرمەيدۇ،
ياكى خەقلەردەك بالايىئاپەتكە ئۇچرىمايدۇ.
‏6 شۇڭا مەغرۇرلۇق مارجاندەك ئۇلارغا ئېسىلىدۇ،
زورلۇق-زومىگەرلىك توندەك ئۇلارغا چاپلىشىدۇ.
‏7 ئۇلار سەمرىپ كەتكەنلىكىدىن كۆزلىرى تومپىيىپ چىقتى؛
ئۇلارنىڭ قەلبىدىكى خىيالەتلەر ھەددىدىن ئېشىپ كېتىدۇ.
‏8 باشقىلارنى مەسخىرە قىلىپ زەھەرلىك سۆزلەيدۇ؛
ھالىنى ئۈستۈن قىلىپ دىۋىنىپ، دوق قىلىدۇ.
‏9 ئۇلار ئاغزىنى پەلەككە قويىدۇ،
ئۇلارنىڭ تىللىرى يەر يۈزىنى كېزىپ يۈرىدۇ.
‏10 شۇڭا خۇدانىڭ خەلقى مۇشۇلارغا مايىل بولۇپ،
ئۇلارنىڭ دېگەنلىرىنى سۇ ئىچكەندەك ئاخىرىغىچە ئىچىپ: ــ
‏11 «تەڭرى قانداق بىلەلەيتتى؟»،
«ھەممىدىن ئالىي بولغۇچىدا بىلىم بارمۇ؟» ــ دەيدۇ.
‏12 مانا بۇلار رەزىللەردۇر؛
ئۇلار بۇ دۇنيادا راھەت-پاراغەتنى كۆرىدۇ،
بايلىقلارنى توپلايدۇ.
‏13 «ئاھ، ھەقىقەتەن بىكاردىن-بىكار كۆڭلۈمنى پاكلاندۇرۇپتىمەن،
گۇناھسىز تۇرۇپ قولۇمنى ئارتۇقچە يۇيۇپ كەپتىمەن؛
‏14 بىكارغا كۈن بويى جاپا چېكىپتىمەن؛
شۇندىمۇ ھەر سەھەردە ۋىجداننىڭ ئەيىبىگە ئۇچراپ كەلدىم!».
‏15 بىراق مەن: ــ «بۇنداق دېسەم،
بۇ دەۋردىكى پەرزەنتلىرىڭگە ئاسىيلىق قىلغان بولمامدىمەن؟» ــ دېدىم.   
‏16 ئۇلارنى كاللامدىن ئۆتكۈزەي دېسەم،
كۆزۈمگە شۇنداق ئېغىر كۆرۈندى.
‏17 تەڭرىنىڭ مۇقەددەس جايلىرىغا كىرگۈچە شۇنداق ئويلىدىم؛
كىرگەندىلا يامانلارنىڭ ئاقىۋىتىنى چۈشەندىم.
‏18 دەرۋەقە سەن ئۇلارنى تېيىلغاق يەرلەرگە ئورۇنلاشتۇرىسەن،
ئۇلارنى يىقىتىپ پارە-پارە قىلىۋېتىسەن.
‏19 ئۇلار كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچىلا شۇنچە پاراكەندە بولىدۇ،
دەھشەتلەر ئۇلارنى بېسىپ يوقىتىدۇ!
‏20 سەن ئى رەب، چۈشتىن ئويغانغاندەك ئويغىنىپ،
ئورنۇڭدىن تۇرۇپ ئۇلارنىڭ سىياقىنى كۆزگە ئىلمايسەن.
‏21 يۈرەكلىرىم قايناپ،
ئىچلىرىم سانجىلغاندەك بولغان چاغدا،
‏22 ئۆزۈمنى ھېچنېمە بىلمەيدىغان بىر ھاماقەت،
ئالدىڭدا بىر ھايۋان ئىكەنلىكىمنى بىلىپ يەتتىم.
‏23 ھالبۇكى، مەن ھەمىشە سەن بىلەن بىللە؛
سەن مېنى ئوڭ قولۇمدىن تۇتۇپ يۆلىدىڭ؛
‏24 ئۆز نەسىھەتىڭ بىلەن مېنى يېتەكلەيسەن،
شان-شەرىپىڭنى نامايان قىلغاندىن كېيىن،
ئاخىرىدا سەن مېنى ئۆزۈڭگە قوبۇل قىلىسەن.
‏25 ئەرشتە سەندىن باشقا مېنىڭ كىمىم بار؟
يەر يۈزىدە بولسا سەندىن باشقا ھېچكىمگە ئىنتىزار ئەمەسمەن.
‏26 ئەتلىرىم ھەم قەلبىم زەئىپلىشىدۇ،
لېكىن خۇدا قەلبىمدىكى قورام تاش ھەم مەڭگۈلۈك نېسىۋەمدۇر!   
‏27 چۈنكى مانا، سەندىن يىراق تۇرغانلار ھالاك بولىدۇ؛
ۋاپاسىزلىق قىلغان پاھىشە ئايالدەك سەندىن ۋاز كەچكەنلەرنىڭ ھەربىرىنى يوقىتىسەن.
‏28 بىراق مەن ئۈچۈن، خۇداغا يېقىنلىشىش ئەۋزەلدۇر!
ئۇنىڭ بارلىق قىلغان ئىشلىرىنى جاكارلاش ئۈچۈن،
رەب پەرۋەردىگارنى تايانچىم قىلدىم.