Асурийәниң таҗавуз қилиши тоғрисидики йәнә бир бешарәт
8
Пәрвәрдигар маңа: — «Чоң бир тахтайни қолуңға елип, ениқ һәрипләр билән: — «Махар-Шалал-Хаш-Баз» дәп язғин» — деди. ■
2 Мән шундақ қилип өзүмгә «ишәшлик гувачилар» сүпитидә мошуни хатириләшкә каһин болған Урия вә Йәрәбәқияниң оғли Зәкәрияни чақиривалдим. ■ 3 Андин мән аял пәйғәмбәр билән биллә яттим. Шундақ қилип у һамилдар болуп, бир оғул туғди. Шуниң билән Пәрвәрдигар маңа: — «Униң исмини «Махар-Шалал-Хаш-Баз» дәп атиғин; ■ 4 чүнки бала «Дада, апа» дәп чақиришни билгичә, Дәмәшқ байлиқлири вә Самарийәдики олҗа Асурийә падишаси тәрипидин булап елип кетилиду» — деди.
5 Пәрвәрдигар йәнә маңа сөз қилип мундақ деди: —
6 «Мошу хәлиқ Шилоаһ өстиңидики ләрзан еқиватқан суларни рәт қилип,
Уларниң орнида Рәзин вә Рәмалияниң оғлидин хурсән болғачқа,
7 Шуңа мана, Рәб уларниң үстигә долқунлап ақидиған, әлвәк Әфрат дәриясиниң сулирини, — Йәни Асурийәниң падишасини толуқ һәйвә-шөһрити билән елип келиду;
У дәриядәк барлиқ ериқ-өстәңлиридин тешип кетиду,
Һәммә қирғақлирини бөсүп ташлайду;
8 У таки Йәһудағичә шиддәт билән тешип, һәтта бойниғичә келиду;
У қанатлирини яйғанда пүткүл зиминиңға сайә болуп чүшиду, и Иммануел! ■
9 — Ғәзәплинивериңлар, и әлләр, бирақ сундурулисиләр!
Җаһанниң барлиқ чәт җайлири қулақ селиңлар!
Җәң үчүн белиңларни бағлавериңлар, сундурулисиләр!
Җәң үчүн белиңларни бағлавериңлар, сундурулисиләр! ■
10 Планиңларни түзүвериңлар, у бекарға кетиду;
Мәслиһәтиңларни қиливериңлар, уму ақмайду;
Сәвәви — Иммануел!». ■
Худаниң Йәшаяға йолйоруқ бериши
11 Чүнки Пәрвәрдигар күчлүк қолини маңа тәккүзүп,
Мениң бу хәлиқниң йолида маңмаслиғимға йолйоруқ берип, мундақ сөз қилди: —
12 «Мошу кишиләр көп ишларда «сүйқәст бар» десә, силәр болсаңлар «сүйқәст бар» дәп жүрмәңлар;
Уларниң қорққинидин силәр қорқмаңлар,
Яки һеч вәһимигә чүшмәңлар; ■
13 Пәқәт самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарнила һәммидин үстүн дәп билиңлар;
У силәрниң Қорқидиғиниңлар болсун,
Силәрниң вәһимәңлар болсун! ■
14 У бир муқәддәс панаһгаһ болиду,
Һәмдә Исраилдики икки җәмәт үчүн путликашаң таш, адәмни жиқитидиған қорам таш,
Йерусалимдикиләр үчүнму қилтақ вә тапанқапқан болиду; ■ □
15 Улардин көпләр Униңға путлишип, жиқилип, янҗилип, қилтаққа чүшүп, әсиргә елиниду». □
Йәшаяниң өзигә әгәшкәнләргә гәп қилиши
16 — «Бу гуванамини йөгәп, Тәврат қанунини мениң мухлислирим арисида печәтләп қойғин. ■
17 Мән болсам, йүзини Яқуп җәмәтидин йошуруватқан Пәрвәрдигарни күтимән;
Вә мән Уни тәлмүрүп сақлаймән. ■
18 Қараңлар, маңа вә Пәрвәрдигар маңа бәргән балиларға,
Биз Зион теғини Өз макани қилған самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Исраилда намайән қилған бешарәт вә карамәтләрниң сүпитидурмиз». ■ □
19 — Башқилар силәргә: — «Биз вичир-вичир, гудуң-гудуң қилидиған «әрваһларни чақирғучи»лар вә даханлардин йол сорайли» — десә, силәр җавап берип: — «Бир хәлиқниң өз Худасини издәп йол сориши керәк әмәсму? Тирикләрниң өлүкләрдин йол сориши тоғриму?!» — дәңлар. □
20 — Тәврат қануни вә гуванамә асас қилинсун! Мошуларни асас қилип сөз қилмиса, уларға таң нури чүшмәйду! □ 21 Әксичә, улар қисилған, ач һалда зиминни кезип жүришиду; ач қалған чағда, улар ғәзәплинип асманға қарап, падишасини һәм Худасини қарғап тиллайду; 22 улар йәргә қариса, мана, җапа-мушәққәт, қараңғу-зулмәт, һәсрәт-надамәт вә паракәндичилик туриду;
Улар қап-қараңғулуққа һайдиветилиду. ■ □
Һәммә мәсилини һәл қилғучи бир балиниң туғулуши — хуш хәвәр
22b Бирақ, һәсрәт-надамәткә қалғанларға зулмәт болувәрмәйду;
У өткән заманларда Зәбулун зиминини вә Нафтали зиминини хар қилдурған;
Бирақ кәлгүсидә У мошу йәрни, йәни «ят әлләрниң макани» Галилийәгә, җүмлидин «деңиз йоли» бойидики җайлар вә Иордан дәриясиниң қарши қирғақлириға шан-шөһрәт кәлтүриду; ■ □