Зофарму яманларниң ақивити үстидә сөз қилиду
20
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: — 2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду,
Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә. ■
3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим,
Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Сән шуни билмәмсәнки,
Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур,
Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур. □
6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму,
Беши булутларға тақашсиму,
7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду;
Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 У чүштәк учуп кетиду,
Қайта тапқили болмайду;
Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду,
Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду;
Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму,
Бирақ униң мағдури униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму,
У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму,
У уни ағзида қалдурсиму, ■
14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип,
Кобра иланниң зәһиригә айлиниду.
15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду;
Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 У кобра иланниң зәһирини шорайду,
Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду,
Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду,
Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән;
У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду,
У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду. ■
21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду,
Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду;
Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 У қосиғини тойғузуватқинида,
Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду;
У ғизалиниватқанда ғәзивини униң үстигә яғдуриду.
24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму,
Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә,
Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә,
Вәһимиләр уни басиду. ■
26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду,
Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду,
Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду. ■
27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду;
Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 Униң мал-дунияси елип кетилиду,
Худаниң ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду. ■
29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур,
Бу Худа униңға бекиткән мирастур». ■