Юһанна
«Йуһанна баян қилған хуш хәвәр» •••• Әйса Мәсиһниң әйни салаһийити — «Худаниң Калами»дур
1
Муқәддәмдә «Калам» бар еди; Калам Худа билән биллә еди һәм Калам Худа еди. ■ □ 2 У муқәддәмдә Худа билән биллә еди. □ 3 У арқилиқ барлиқ мәвҗудатлар яритилди вә барлиқ яритилғанларниң һеч бири униңсиз яритилған әмәс. ■ □ 4 Униңда һаятлиқ бар еди вә шу һаятлиқ инсанларға нур елип кәлди. ■ □ 5 Вә нур қараңғулуқта парлайду вә қараңғулуқ болса нурни һеч бесип чүшәлигән әмәс. ■ □ 6 Бир адәм Худадин кәлди. Униң исми Йәһя еди. ■ □ 7 У гувалиқ бериш үчүн, йәни һәммә инсан өзи арқилиқ ишәндүрүлсун, дәп нурға гувачи болушқа кәлгән еди. 8 Йәһяниң өзи шу нур әмәс, бәлки пәқәт шу нурға гувалиқ беришкә кәлгән еди.
9 Һәқиқий нур, йәни пүткүл инсанни йорутқучи нур дунияға келиватқан еди. ■ □ 10 У дунияда болған вә дуния у арқилиқ барлиққа кәлтүрүлгән болсиму, лекин дуния уни тонумиди. □ 11 У өзиниңкиләргә кәлгән болсиму, бирақ уни өз хәлқи қобул қилмиди. ■ 12 Шундақтиму, у өзини қобул қилғанлар, йәни өз намиға етиқат қилғанларниң һәммисигә Худаниң пәрзәнти болуш һоқуқини ата қилди. □ 13 Уни қобул қилған мошулар я қандин, я әтләрдин, я инсан ирадисидин әмәс, бәлки Худадин төрәлгән болиду. ■
14 Калам инсан болди һәм аримизда маканлашти вә биз униң шан-шәривигә қаридуқ; у шан-шәрәп болса, Атиниң йенидин кәлгән, меһир-шәпқәт вә һәқиқәткә толған бирдин-бир йеганә Оғлиниңкидур. ■ □ 15 (Йәһя униңға гувалиқ берип: — Мана, мән силәргә: «Мәндин кейин кәлгүчи мәндин үстүндур, чүнки у мән дунияға келиштин бурунла болған еди» дегиним дәл мошу кишидур! — дәп җар қилди) ■ □ 16 Чүнки һәммимиз униңдики толуп ташқанлардин илтипат үстигә илтипат алдуқ. ■ □
17 Чүнки Тәврат қануни Муса пәйғәмбәр арқилиқ йәткүзүлгән еди; лекин меһир-шәпқәт вә һәқиқәт Әйса Мәсиһ арқилиқ йәткүзүлди. ■ □ 18 Худани һеч ким көрүп баққан әмәс; бирақ Атиниң қучиғида турғучи, йәни бирдин-бир Оғул Уни аян қилди. ■ □
Йәһя пәйғәмбәрниң гувалиғи
19 Йерусалимдики Йәһудийлар Йәһядин «Сән кимсән?» дәп сүрүштә қилишқа каһинлар билән Лавийларни униң йениға әвәткәндә, униң уларға җававән бәргән гувалиғи мундақ еди: ■ □
20 У етирап қилип, һеч иккиләнмәй: — «Мән Мәсиһ әмәсмән» — дәп ениқ етирап қилди. ■ □
21 Улар униңдин:
— Ундақта өзүң ким болисән? Иляс пәйғәмбәрмусән? — дәп сориди.
— Яқ, мән у әмәсмән, — деди у.
— Әмисә, сән һелиқи пәйғәмбәрмусән? — дәп сориди улар.
У йәнә: — Яқ! — деди. ■
22 Шуңа улар униңдин:
— Ундақта, сән зади ким болисән? Бизни әвәткәнләргә җавап беришимиз үчүн, бизгә ейтқин, өзүң тоғрилиқ немә дәйсән? — дәп сориди.
23 Йәһя мундақ җавап бәрди:
— Йәшая пәйғәмбәр бурун ейтқандәк, чөлдә «Рәбниң йолини түз қилиңлар» дәп товлайдиған аваздурмән! ■ □
24-25 Әнди Йерусалимдин әвәтилгәнләр Пәрисийләрдин еди. Улар йәнә Йәһядин:
— Сән я Мәсиһ, я Иляс яки һелиқи пәйғәмбәр болмисаң, немә дәп кишиләрни суға чөмүлдүрисән? — дәп сориди. ■ □
26 Йәһя уларға мундақ дәп җавап бәрди:
— Мән кишиләрни суғила чөмүлдүримән, лекин араңларда турғучи силәр тонумиған бириси бар; □ 27 у мәндин кейин кәлгүчи болуп, мән һәтта униң кәшиниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
28 Бу ишлар Иордан дәриясиниң шәрқий қетидики Бәйт-Ания йезисида, йәни Йәһя пәйғәмбәр кишиләрни суға чөмүлдүрүватқан йәрдә йүз бәргән еди.
Худаниң қозиси
29 Әтиси, Йәһя Әйсаниң өзигә қарап келиватқанлиғини көрүп мундақ деди:
— Мана, пүткүл дунияниң гуналирини елип ташлайдиған Худаниң қозиси! ■ □ 30 Мана, мән силәргә: «Мәндин кейин кәлгүчи бириси бар, у мәндин үстүндур, чүнки у мән дунияда болуштин бурунла болған еди» дегиним дәл мошу кишидур! ■ 31 Мән бурун уни билмисәмму, лекин уни Исраилға аян болсун дәп, кишиләрни суға чөмүлдүргили кәлдим.
32 Йәһя йәнә гувалиқ берип мундақ деди:
— Мән Роһниң пахтәк һалитидә асмандин чүшүп, униң үстигә қонғанлиғини көрдүм. ■ □ 33 Мән әслидә уни билмигән едим; лекин мени кишиләрни суға чөмүлдүрүшкә Әвәткүчи маңа: «Сән Роһниң чүшүп, кимниң үстигә қонғанлиғини көрсәң, у кишиләрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүргүчи болиду!» дегән еди. ■ 34 Мән дәрвәқә шу ишни көрдүм, шуңа униң һәқиқәтән Худаниң Оғли екәнлигигә гувалиқ бәрдим! ■
Әйсаниң дәсләпки мухлислири
35 Әтиси, Йәһя икки мухлиси билән йәнә шу йәрдә туратти. 36 У у йәрдин меңип кетиватқан Әйсани көрүп:
— Қараңлар! Худаниң қозиси! — деди. □ 37 Униң бу сөзини аңлиған икки мухлис Әйсаниң кәйнидин меңишти. 38 Әйса кәйнигә бурулуп, уларниң әгишип келиватқинини көрүп улардин:
— Немә издәйсиләр? — дәп сориди.
Улар:
— Рабби (бу ибранийчә сөз болуп, «устаз» дегән мәнада), қәйәрдә турисән? — деди.
39 — Берип көрүңлар, — деди у. Шуниң билән, улар берип униң қәйәрдә туридиғанлиғини көрди вә у күни униң билән биллә турди (бу вақит шу күнниң онинчи саити еди). ■
40 Йәһя пәйғәмбәрниң жуқуриқи сөзини аңлап, Әйсаниң кәйнидин маңған иккиләнниң бири Симон Петрусниң иниси Андрияс еди. 41 Андрияс авал өз акиси Симонни тепип, униңға:
— Биз «Мәсиһ»ни таптуқ! — деди («Мәсиһ» ибранийчә сөз болуп, грек тилида «Мәсиһләнгән Қутқазғучи» дәп тәрҗимә қилиниду) ■ 42 вә акисини Әйсаниң алдиға елип барди. Әйса униңға қарап:
Сән Юнусниң оғли Симон; буниңдин кейин «Кифас» дәп атилисән, — деди (мәнаси «таш»тур). ■ □
Филип вә Натанийәлниң чақиртилиши
43 Әтиси, Әйса Галилийә өлкисигә йол алмақчи еди. У Филипни тепип, униңға:
— Маңа әгишип маң! — деди 44 (Филип Бәйт-Саидалиқ болуп, Андрияс билән Петрусниң жутдиши еди). □ 45 Филип Натанийәлни тепип, униңға:
— Муса пәйғәмбәр Тәвратта вә башқа пәйғәмбәрләрму язмилирида бешарәт қилип язған затни таптуқ. У болса Йүсүпниң оғли Насарәтлик Әйса екән! — деди. ■ □
46 Бирақ Натанийәл:
— Насарәт дегән җайдин яхши бир немә чиқамду?! — деди.
Келип көрүп бақ! — деди Филип.
47 Әйса Натанийәлниң өзиниң алдиға келиватқанлиғини көрүп, у тоғрилиқ:
— Мана, ичидә қилчә һейлә-микриси йоқ һәқиқий бир Исраиллиқ! — деди.
48 Натанийәл: — Мени қәйеримдин билдиң? — дәп сориди.
Әйса униңға җавап берип: — Филип сени чақириштин авал, сениң әнҗир дәриғиниң түвидә олтарғанлиғиңни көргән едим, — деди.
49 Натанийәл җававән: — Устаз, сән Худаниң Оғли, Исраилниң Падишасисән! — деди. ■
50 Әйса униңға җававән:
— Сени әнҗир дәриғиниң түвидә көргәнлигимни ейтқанлиғим үчүн ишиниватамсән? Буниңдинму чоң ишларни көрисән! — деди 51 вә йәнә:
— Бәрһәқ, бәрһәқ силәргә ейтип қояйки, силәр асманлар ечилип, Худаниң пәриштилириниң Инсаноғлиниң үстидин чиқип-чүшүп жүридиғанлиғини көрисиләр! — деди. ■ □