Елифазниң сөз қилиши •••• «Адәм Худаниң алдида һәққаний болалмайду»
4
Теманлиқ Елифаз җававән мундақ деди: — 2 «Бириси сән билән сөзләшмәкчи болса, еғир аламсән?
Бирақ ким ағзиға кәлгән гәпни жутуваталайду?
3 Қара, сән көп адәмләргә тәлим-тәрбийә бәргән адәмсән,
Сән җансиз қолларға күч бәргәнсән,
4 Сөзлириң дәлдәңшип аран маңидиғанларни риғбәтләндүргән,
Тизлири пүкүлгәнләрни йөлигәнсән.
5 Бирақ һазир нөвәт саңа кәлди,
Шуниңлиқ билән һалиңдин кәттиң,
Балаю-апәт саңа тегиши билән,
Сән алақзадә болуп кәттиң. ■
6 Ихласмәнлигиң таянчиң болуп кәлмигәнму?
Йоллириңдики дуруслуқ үмүтүңниң асаси әмәсмиди?
7 Есиңгә ал, ким бегуна туруп вәйран болуп баққан?
Дурусларниң һаяти нәдә үзүлүп қалған? ■
8 Мән көргинимдәк, гуна билән йәр ағдуруп аваричилик териғанлар,
Охшашла һосул алиду. □
9 Тәңриниң бир нәпәси биләнла улар гумран болиду,
Униң ғәзивиниң партлиши билән улар йоқилип кетиду. ■ □
10 Ширниң һөкирәшлири,
Һәм әшәддий ширниң авази бар болсиму,
Шир асланлириниң чишлири сундурулиду; ■
11 Батур шир болса ов тапалмай йоқилишқа йүзлиниду,
Чиши ширниң күчүклири чечилип кетиду.
12 — Мана, маңа бир сөз ғайипанә кәлди,
Қулиқимға бир шивирлиған аваз кирди,
13 Түн кечидики ғайипанә көрүнүшләрдин чиққан ойларда,
Адәмләрни чоңқур уйқа басқанда,
14 Қорқунуч вә титрәкму мени басти,
Сүйәк-сүйәклиримни титритивәтти;
15 Көз алдимдин бир роһ өтүп кәтти;
Бәдинимдики түклирим һүрпийип кәтти. ■
16 У роһ орнида мидирлимай турди, бирақ турқини көрәлмидим;
Көз алдимда бир гәвдә турупту;
Шивирлиған бир аваз аңланди: — ■
17 «Инсан балиси Тәңридин һәққаний болаламду?
Адәм өз Яратқучисидин пак болаламду? ■
18 Мана, У Өз қуллириға ишәнмигән,
Һәтта пәриштилириниму «Наданлиқ қилған!» дәп әйиплигән йәрдә, □
19 Ули топилардин болған инсанлар,
Лайдин ясалған өйләрдә турғучилар қандақ болар!?
Улар пәрванидинму асанла янҗилиду! ■
20 Улар таң билән кәч арилиғида кукум-талқан болиду;
Улар һеч ким нәзиригә алмиған һалда мәңгүгә йоқилиду. ■
21 Уларниң чедир таниси жулуп ташланғанғу?
Улар һеч даналиққа техи еришмәйла өлүп кетиду!». ■