Бабилниң вәйран қилиниши
13
Амозниң оғли Йәшая көргән, шундақла униңға жүкләнгән Бабил тоғрисидики вәһий: — ■ 2 Бабил ақсүнәклириниң қовуқлардин өтүп кириши үчүн,
Қақас тағ үстидә туғ көтириңлар,
Уларни жуқури авазда чақириңлар,
Қолуңларни пулаңлитип ишарәт қилиңлар. ■
3 Мән болсам, мәхсус таллиғанлиримға буйруқ чүшүргәнмән,
Өз палванлиримни, йәни тәкәббурлуқтин яйрап кәткән адәмлиримни ғәзивимни беҗа кәлтүрүшкә чақирдим. ■
4 Аңлаңлар, бүйүк бир әлниң адәмлиридәк топ-топ адәмләрниң тағларда яңратқан қийқас-сүрәнлирини,
Һәммә әл-жутлар вә падишалиқлар җәңгә жиғилип долқунлатқан қайнам-ташқинлиқни!
Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар қошунларни җәңгә жиғиду.
5 Улар, йәни Пәрвәрдигар вә Өз ғәзивиниң қураллири,
Жирақ жуттин, һәтта асманларниң қәридинму пүткүл җаһанни һалак қилишқа кәлгән. ■
6 Пәряд чекип һувлаңлар!
Чүнки Пәрвәрдигарниң күни йеқинлашти;
У Һәммигә қадирдин келидиған һалакәттәк келиду. □
7 Буниңдин һәр бир қол бошишип кетиду,
Һәммә адәмниң жүриги ерип кетиду.
8 Улар вәһимигә чүшиду;
Азап-оқубәт вә қайғу-һәсрәт уларни қаплайду,
Толғиғи тутқан аялдәк улар толғинип кетиду,
Улар бир-биригә вәһимә ичидә тикилип қаришиду;
Йүзлири болса ялқундәк қизирип кетиду. ■
9 Мана Пәрвәрдигарниң күни келиду,
Шу күн җими йәр-җаһанни вәйран қилишқа,
Рәһимсиз болуп, ғәзәп вә қәһр билән толғандур;
У гунакарларни җаһандин йоқитиду.
10 Чүнки асмандики юлтузлар һәм юлтуз түркүмлири нурини бәрмәйду;
Қуяш болса чиқипла қараңғулишиду,
Айму һеч йорумайду. □
11 Мән дунияни рәзиллиги үчүн,
Қәбиһләрни гуналири үчүн җазалаймән;
Һакавурларниң тәкәббурлуғини түгәл йоқитимән;
Зораванларниң кибирлирини пәс қилимән.
12 Мән инсанларни сап алтундин аз қилимән,
Адәмни һәтта Офирдики алтундин аз қилимән. ■
13 Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң ғәзивидә,
Униң қайниған қәһрлик күнидә,
Мән Худа асманларни тәвритимән,
Йәр болса өз орнидин йөткилиду;
14 Шуңа овланған бир җәрәндәк,
Һеч ким жиғмайдиған бир падидәк,
Һәр бирси өз әл-җамаитини издәп кәтмәкчи болиду,
Һәр бири өз жут-маканиға қачмақчи болиду;
15 Қечип тутулғанларниң һәммиси санҗип өлтүрүлиду;
Әсиргә чүшкәнләрму қиличлиниду.
16 Уларниң балилириму көз алдида парә-парә қилиниду;
Уларниң өйлири булаң-талаң қилиниду,
Аяллириму аяқ асти қилиниду.
17 Мана, Мән уларға қарши турушқа Медиалиқларни қозғаймән,
Улар күмүчләргә һеч қаримайду,
Алтундин болса улар зоқ алмайду. ■
18 Уларниң оқялири жигитләрни өтмә-төшүк қиливетиду,
Улар балиятқуниң мевисигә һеч рәһим қилмайду,
Көзлири балиларни һеч айимайду. ■
19 Падишаһлиқларниң гөһири,
Калдийләрниң пәхирлинидиған гөзәллиги болған Бабил болса,
Худаниң Содом вә Гоморра шәһәрлирини өрүвәткинигә охшаш болиду. ■ □
20 У йәрдә һеч ким һәргиз турмайду,
Дәвирдин-дәвиргичә у адәмзатсиз қалиду.
Әрәбләр болса шу йәрдә чедир тикмәйду,
Малчилар падилирини шу йәрдә ятқузмайду. □
21 Бирақ чөл-баявандики җаниварлар шу йәрдә қониду,
Уларниң харап өйлиригә һувлайдиған мәхлуқлар толиду,
Һувқушлар шу йәрдә маканлишиду,
«Өшкә җин»лар сәкрәп ойнақлишиду. ■
22 Явайи иштлар қәлъә-қорғанларда,
Чилбөриләр униң һәшәмәтлик ордилирида һувлишиду,
Бәрһәқ, униң вақти тошушқа аз қалди,
Униң күнлири узунға бармайду.