Ахирқи заманлар •••• Дунияниң гуна арқилиқ булғиниши
24
Мана, Пәрвәрдигар йәр йүзини бәрбат, вәйран қилип, Уни астин-үстин қиливетип,
Униңда туруватқанларни тәрәп-тәрәпкә тарқитиду;
2 Шу вақитта шундақ болидуки,
Хәлиқләр қандақ болса, каһин шундақ болиду;
Қул қандақ болса, ғоҗайини шундақ болиду;
Дедәк қандақ болса, аял ғоҗайини шундақ болиду;
Сетивалғучи қандақ болса, сетивәткүчи шундақ болиду;
Өтнә алғучи қандақ болса, өтнә бәргүчи шундақ болиду;
Өсүм алғучи қандақ болса, өсүм бәргүчи шундақ болиду. ■ □
3 Йәр йүзи пүтүнләй бәрбат қилиниду,
Пүтүнләй булаң-талаң қилиниду;
Чүнки Пәрвәрдигар мошу сөзни қилди.
4 Йәр йүзи матәм тутиду, у зәиплишиду,
Җаһан һалсизлинип зәиплишиду,
Йәр йүзидики бәг-төриләрму һалидин кетиду.
5 Йәр-зимин өзидә туруватқанлар тәрипидин булғиниду;
Чүнки улар көрсәтмә-қанундин чәтлигән;
Тәбиәтниң қанунийәт-тәртивини өзгәртивәткән,
Мәңгүлүк әһдиниму йоққа чиқиривәткән. ■
6 Шуңа ләнәт йәр йүзини жутувалиду,
Униңда туруватқанлар «гунайи бар» дәп һесаплиниду,
Шуңа йәр йүзидикиләр жутувелиниду,
Инсанлар аз қалиду. □
Балаю-апәт тәпсилатлири
7 Йеңи шарап түгәй дәп қалди,
Үзүм таллири болса солишип кетиду;
Кәйпликтин көңли хуш адәмләрму уһ тартишиду;
8 Дапларниң шох садалири тохтайду,
Көңүл ечиватқанларниң вараң-чуруңлириму түгәйду,
Чилтарниң шатлиқ муңлириму тохтайду. □
9 Шарап ичкәнләрниңму нахшиси йоқайду;
Һарақ ичкәнләргә һарақ аччиқ туюлиду. □
10 Тәртипсиз, мәнасиз шәһәр бузулиду;
Һеч ким кирмисун дәп һәммә өйләр етилиду; ■
11 Кочиларда шарап үчүн налә-пәряд көтирилиду;
Бар шат-хурамлиқ түтәккә айлиниду;
Йәр-зиминдики шатлиқ йоқайду. ■
12 Шәһәрдә пәқәт вәйранчилиқла қалиду,
Дәрваза болса чеқилған,
Һәммиси — харап болиду! ■
Инсанниң «қалдиси»
13 Чүнки хәлиқ-милләтләрниң арисида,
Йәр-җаһанниң оттурисида шундақ болидуки,
Зәйтун дәриғини қаққандин кейин қеп қалған зәйтунлардәк,
Үзүм һосулини жиғивалғандин кейин тәргидәк бир нәччила үзүм қалғандәк, бир қалдиси қалдурулиду. ■ □
14 Қалдилар болса авазлирини жуқури көтириду;
Пәрвәрдигарниң һәйвисигә қарап тәнтәнә қилиду;
Улар деңиз тәрәптин сүрән салиду. ■
15 Шуңа Пәрвәрдигарни шәриқтиму,
Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарниң намини ғәриптики жирақ араллардиму улуқлаңлар;
16 Җаһанниң чәт-чәтлиридин биз нахшиларни аңлидуқ: —
«Һәққаний Болғучиға шан-шәрәп болсун!»
Бирақ мән шундақ дедим: —
«Аһ, мениң ядаңғулуғум! Мениң ядаңғулуғум! Һалимға вай!
Чүнки хаинлар хаинлиқ қиливатиду;
Бәрһәқ, хаинлар номуссизларчә хаинлиқ қиливатиду! ■
17 И йәр йүзидә туруватқан инсанлар!
Вәһимә, ора вә қапқан бешиңға чүшиду; □
18 Вә шундақ болидуки,
Вәһимә садасидин қачқанлар ориға чүшиду,
Оридин чиққан болса қапқанқа тутулиду.
Чүнки асмандики деризиләр ечилиду,
Йәр һуллири тәврәп кетиду. ■ □
19 Йәр мутләқ дәзлинип кетиду,
Йәр пүтүнләй парә-парә болуп кетиду,
Йәр дәһшәтлик тәвриниду.
20 Йәр мәс адәмдәк иләң-силәң маңиду;
Худди лапастәк ирғаңшип қалиду.
Чүнки униңдики асийлиқ гунайи өзини қаттиқ басиду,
У жиқилип, иккинчи туралмайду. □
21 Шу күнидә шундақ болидуки,
Пәрвәрдигар жуқурида турған қошунларни жуқурида,
Вә йәр йүзидики падишаларни йәр йүзидә җазалайду. ■
22 Улар орәккә жиғилидиған бир топ әсирләрдәк жиғивелиниду,
Гундиханиға солап қоюлиду.
Нурғун күнләрдин кейин улар җазалиниду. ■
23 Ай уятлиқта қалиду;
Күнму хиҗил болуп көрүнмәйду;
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Зион теғида, йәни Йерусалимда сәлтәнитини жүргүзиду;
Униң шан-шәриви Өз ақсақаллири алдида парлайду! □