Давами
43
Бирақ һазир и Яқуп, сени Яратқучи Пәрвәрдигар, И Исраил, сени Шәкилләндүргүчи мундақ дәйду: —
«Қорқма; чүнки Мән саңа һәмҗәмәт болуп сени қутқузған;
Сени Өз намим билән атиғанмән;
Сән Мениңкидурсән!
2 Сән сулардин өткиниңдә, Мән сән билән биллә болимән;
Дәриялардин өткиниңдә, улар сени ғәриқ қилмайду;
Сән отта меңип жүргиниңдә, сән көймәйсән;
Ялқунлар үстүңдә от алмайду. ■ □
3 Чүнки Мән болсам Худайиң Пәрвәрдигар, Исраилдики Муқәддәс Болғучи, Қутқузғучиңдурмән;
Сени қутулдуруш үчүн Мисирни бәдәл қилип бәрдим,
Орнуңға Ефиопийә һәм Себани алмаштурдум. ■
4 Сән нәзиримдә қиммәтлик болғачқа,
Мән саңа иззәт-һөрмәт кәлтүргән һәм сени сөйгән;
Шуңа Мән йәнә орнуңға адәмләрни,
Җениңға хәлиқләрни тутуп беримән;
5 Қорқма, чүнки Мән сән билән билләдурмән;
Мән нәслиңни шәриқтин,
Сени ғәриптин жиғип әпкелимән; □
6 Мән шималға: — «Тапшур уларни!»
Вә җәнупқа: — «Уларни тутуп қалма!
Оғуллиримни жирақтин, қизлиримни җаһанниң чәт-чәтлиридин әпкелип бәр;
7 Мениң намим билән аталған һәр бирсини,
Мән Өз шан-шәривим үчүн яратқан һәр бирсини әпкелип бәр!» — дәймән,
«Мән уни шәкилләндүрдүм, Мән уни апиридә қилдим!»».
«Сотта» — Худа вә бутлар оттурисида һөкүм чиқириңлар!
8 У «көзи бар» қариғу хәлиқни,
Йәни «қулиқи бар» гасларни алдиға елип кәлди. ■
9 — «Барлиқ әлләр жиғилсун,
Хәлиқләр җәм болсун!
Улардин кимму мундақ ишларни җакалиялисун?
Йәни ким мошундақ «илгәрки ишлар»ни алдинала бизгә аңлитип баққан?
Бар болса, өзлирини испатлашқа гувачилирини алдиға кәлтүрсун;
Болмиса, улар бу ишларни аңлиғандин кейин: — «Бу болса һәқиқәт!» дәп етирап қилсун! ■
10 Силәр хәлқим Мениң гувачилирим,
Һәм Мән таллиған қулум мән үчүн гувачидур,
Шундақ екән, силәр Мени тонуп,
Маңа ишинип,
Һәм чүшинип йәткәйсиләрки: —
«Мән дегән «У»дурмән,
Мәндин илгири һеч илаһ шәкилләнмигән,
Һәм Мәндин кейинму һеч шәкилләнмәйду; ■ □
11 Мән, Мән Пәрвәрдигардурмән;
Мәндин башқа Қутқузғучи йоқтур».
12 — Араңларда «ят илаһ» болмиған вақитта,
Мән мәхситимни җакалиған,
Мән қутқузған һәм шу ишларниң даңқини чиқарғанмән;
Шуңа силәр Мениң Тәңри екәнлигимгә гувачисиләр, — дәйду Пәрвәрдигар. ■
13 «Бәрһәқ, әзәлдин буян Мән дегән «У»дурмән,
Мениң қолумдин һеч ким һеч кимни қутқузалмайду;
Мән иш қилсам, ким тосалисун? □
Худа Исраилни Бабилдин қутқузиду
14 Һәмҗәмәт-Қутқузғучиңлар болған Пәрвәрдигар, Исраилдики Муқәддәс Болғучи мундақ дәйду: —
Силәрни дәп Мән Бабилни җазалатқузуп,
Уларниң һәммисини, җүмлидин калдийләрни,
Қачқун сүпитидә өзлири хошаллиқ билән пәхирләнгән кемиләргә олтиришқа чүшүриветимән. ■
15 Мән болсам Пәрвәрдигар, силәргә Муқәддәс Болғучи, Исраилни Яратқучи, силәрниң Падишасиңлардурмән.
16 Деңиздин йолни чиқарғучи,
Давалғуған сулардин йол ачқучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: —
17 (У җәң һарвусини вә атни, қошун-күчләрни чиқарғучидур: —
Улар бирақла жиқилиду, туралмайду;
Улар өчүп қалған, чирақ пилигидәк өчүрүлгән) ■
18 — Мошу өткән ишларни әслимәңлар,
Қедимки ишлар тоғрилиқму ойланмаңлар;
19 Чүнки мана Мән йеңи бир ишни қилимән;
У һазирла барлиққа келиду;
Силәр уни көрмәй қаламсиләр?!
Мән һәтта далалардиму йол ачимән,
Чөл-баяванда дәрияларни барлиққа кәлтүримән! □
20 Даладики һайванлар, чилбөриләр һәм һувқушлар Мени улуқлайду;
Чүнки Мән Өз хәлқим, йәни Өз таллиғинимға ичимлик тәминләшкә,
Далаларда суларни,
Чөл-баяванларда дәрияларни чиқирип беримән.
21 Мән мошу хәлиқни Өзүм үчүн шәкилләндүргәнмән;
Улар Маңа болған мәдһийиләрни ейтип аян қилиду. ■ □
Исраилниң мәнасиз қурбанлиқлири •••• Худаниң Исраилға көрсәтмәкчи болған меһир-шәпқити
22 Бирақ, и Яқуп, сән намимни чақирғиниң билән Өзүмни издимидиң,
И Исраил, әксичә сән Мәндин көңлүң йенип һарсиндиң; ■
23 Сән елип кәлгән «көйдүрмә қурбанлиқ» қойлириңни Маңа қилған әмәс,
«Енақ қурбанлиқ»лириң билән Мени һөрмәтлигән әмәссән;
Мән ашлиқ һәдийәсини қилиш билән сени «қуллуқ»қа қоймақчи әмәсмән,
Хушбуй йеқип сени һарсиндурмақчи болған әмәсмән! ■
24 Сән пулни хәҗләп Маңа һеч егир елип кәлмигәнсән,
Сән «Енақ қурбанлиқ»лириңниң йеғи билән Мени рази қилип қанаәтләндүргән әмәссән;
Әксичә сән гуналириң билән Мени қуллуққа қоймақчи болғансән,
Итаәтсизлигиң билән Мени һарсиндурдуң. ■
25 Мән, Мән Өзүм үчүнла сениң асийлиқлириңни өчүривәткүчимән,
Мән сениң гуналириңни есимгә кәлтүрмәймән. □
26 Әнди өтмүшүң тоғрилиқ Мени әслитип қойғин,
Муназирә қилишайли,
Өзүңни ақлиғидәк гепиң болса дәвәргин! ■ □
27 Биринчи атаң гуна қилған;
Сениң шәрһчилириң болса Маңа асийлиқ қилди. ■
28 Шуңа Мән ибадәтханамдики йетәклигүчиләрни напак қилимән,
Һәмдә Яқупни һалак ләнитигә учрашқа,
Исраилни рәсвачилиқта қалдурушқа бекиттим. ■