137-küy •••• Babilda sürgün bolushning derd-elimi
137
Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq; Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
2 Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
3 Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi;
Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: —
«Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti. ◘
4 Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
5 Ey Yérusalém, men séni untusam,
Ong qolum maharitini untusun! ◼
6 Séni eslimisem,
— Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem —
Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
7 I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen;
Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar,
Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti. ◘
8 I bulinish aldida turghan Babil qizi,
Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur! ◘
9 Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!